Οι πολιτικοί αντλούν την[κομματική ]δύναμή τους είτε ‘από τα πάνω’[δηλαδή από εξωγενή κέντρα εξουσίας],είτε ‘από τα κάτω’[δηλαδή αδιαμεσολάβητα από την κοινωνία]

Αντίθετα οι πολίτες βιώνουν την Πολιτική μόνον ‘από τα κάτω’ καθώς πάντοτε πληρώνουν τα σπασμένα των λαθεμένων[λόγω ευήθειας ή εκ προθέσεως]επιλογών των πολιτικών

Παρά την τρέχουσα ιδεολογική ρευστότητα και τις αντιθεσμικές πρακτικές,παρά την παραταξιακή μονομέρεια κι όχι την εθνική προσέγγιση στη διαχείριση των προβλημάτων,η παραπάνω διάκριση των πολιτικών ισχύει

Άλλοι προβάλλουν τις μεγάλες ιδέες της παγκοσμιοποίησης[;] ως στοίχημα της εύκολης ανάπτυξης κι άλλοι επικαλούνται τα ‘δίκαια των λαών’[άλλοτε από κομμουνιστική,άλλοτε από σοσιαλιστική κι άλλοτε από κοινωνικοκαπιταλιστική πλευρά].Άλλοι προωθούν ‘τα κράτη-επιχειρηματίες’ κι άλλοι τις εργατοαγροτικές  συνελεύσεις.Άλλοι ομνύουν στη Δημοκρατία των άξιων ολίγων κι άλλοι στη λαοκρατία των πολλών άτυχων.

Το πρόβλημα για τους πολίτες[ψιλιασμένους ή αφελείς] είναι ότι και οι μεν και οι δε δημιουργούν πελατειακές σχέσεις,κύκλους και κυκλώματα ‘ημετέρων’ και οι μεν και οι δε ‘παραμυθιάζουν ‘τους ψηφοφόρους (τους) και οι μεν και οι δε [για διαφορετικούς λόγους] αρέσκονται να παίζουν τον Ηγέτη ή τον Πατερούλη[ ή και τη Μανούλα]

Από εκεί όμως μέχρι τα κομποσχοίνια,τις επιστολές του Χριστού,τα περιστέρια με τα μηνύματα εξ ουρανού και τους φύλακες-Αγγέλους υπάρχει μία πολιτισμική απόσταση

Αναρωτιέμαι:τί στο καλό συμβαίνει στο πολιτικό προσωπικό της χώρας;

Αγιοποιείται η παρα-Πολιτική κι εξορκίζεται το Κακό κράτος;

Οι ηγέτες[;] επικαλούνται ή προσκαλούν το Υπερπέραν για να τους ‘νομιμοποιήσει’ ή να τους εξαγνίσει για τα ανομήματα και τα ψέματά τους;

Μ’αυτά και μ’αυτά έχει εκλείψει κάθε σοβαρότητα,κάθε συνέπεια,ειλικρίνεια,κάθε πρόγραμμα και σχέδιο

Γνωρίζαμε ότι τα ΠΑΝΤΑ είναι ‘εικόνα’,αλλά δεν εννοούσαμε ‘εικονολατρεία θρησκοληπτικού τύπου’

Κάπου πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία γιατί την έχουν υιοθετήσει σαν καμπάνια αποπροσανατολοισμού του λαού,τόσο νεο- δεξιοί ,όσο και [πρώην]αριστεροί, δίνοντας ένα στίγμα επι-στροφής στο Μεσαίωνα ή μεταφυσικής προσέγγισης της πολιτικής,που δεν αξίζει στους πολίτες και τις αξίες της Δημοκρατίας

ΥΓ.Τον ίδιο ρόλο παίζει και η παραπομπή στη Μυθολογία και σε συμβολισμούς του μη-ορατού[σε βιβλία και σε δηλώσεις]

ΥΓ2.Οι δημ[ι]οσιογράφοι που χαιρέκακα σχολιάζουν τις δυσκολίες του Κασσελάκη ,ενώ έχουν καταπιεί όλη την κάμηλον των νυν πουλέν τους,μήπως κι εκείνοι ζούνε στο Μεσαίωνα και ‘καίνε μάγους’ στην πυρά της μεροληψίας τους;