Η τηλεφωνική συνομιλία του Αμερικανού προέδρου με τον Ρώσο ομόλογό του στις 12 Φεβρουαρίου σηματοδοτεί μια καμπή στην ιστορία από την οποία οι Ευρωπαίοι, απόντες από τη συνομιλία, είναι οι μεγάλοι χαμένοι.
Με τη γείτονα χώρα βρισκόμαστε σε μια ιδιότυπη σχέση ψευδεπίγραφα ειρηνική, που τη χαρακτηρίζουμε ως «ήρεμα νερά». Ουσιαστικά είναι «μη πόλεμος», ενώ ο μεταξύ μας μη ένοπλος πόλεμος με τη γείτονα συνεχίζεται αμείωτος με διάφορες μορφές.
Οι κινεζικές μάρκες θα μπορούσαν να αγοράσουν εργοστάσια για να ξεπεράσουν τα εμπορικά εμπόδια ή να ανοίξουν νέα εργοστάσια σε ευρωπαϊκές χώρες χαμηλότερου κόστους.
Η διαχρονική συμπεριφορά της Τουρκίας (Κύπρος 1974, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Κουρδικό) καταδεικνύει ότι επιτίθεται στρατιωτικά όταν απέναντί της έχει ένα εντελώς αδύνατο θύμα.
Για πρώτη φορά, μάλιστα, από την αρχή του έτους και οι τρεις μεγάλες οικονομίες της περιοχής - Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία - λειτουργούσαν σε συνθήκες συρρίκνωσης της ιδιωτικής οικονομίας
